Nire nebaren gizarteko irakaslea aukeratu dut lan hau
egiteko, 35 urte daramatza irakasle moduan, horietatik bakarrik 19 urte egin
ditu Gasteizko Miguel de Unamuno ikastetxean.
Irakasle honek unibertsitatera sartu aurretik bazekien
irakaslea izan nahi zuela. Ez du bere burua beste lanbide bat egiten ikusten.
Unibertsitatean magisteritza ikasi zuen, hobeto esanda, haur hezkuntzako gradua
egin zuen.
Haur hezkuntzako gradua bukatu ondoren, 4 - 5 urteko gela
batean eta ilusio handiz hasi zen lana egiten. Baina lana egiten zuen bitartean
lizentziatura bukatu zuen. Orduan, bigarren hezkuntzan irakasten hasi zen. Hiru
ikastetxe desberdinetan egon da lanean, baita C. O. P.-ean ere.
Lehen esan dudan bezala, gaur egun Miguel de Unamuno
ikastetxean lanean dago, bigarren hezkuntzako bigarren mailan gizarteko
irakaslea da.
Gaur egun lanbidea orokorrean ondo ikusten du, baina
ikasle batzuen heziketa falta eta ahalegin faltak ondorioak ekarriko dituela
dio. Irakasleak horrekin ikasleak etxetik heziketa batekin etorri behar direla
esan nahi du, ez du esaten heziak etorri behar direla, errespetua eta
ardurarekin baizik.
Baina gaur egungo hezkuntza sistema aldatu behar dela
uste du, zehazki estatu mailako hezkuntza sistema. Harrapatuak gelditu gara
hezkuntza mota honetan, hobeto esanda, irakasgai batzuetan oraindik azken
emaitza bakarrik kontuan hartzen duena.
Ikasten eta lan egiten hasi zuenean kezka berdina izan
zen, baita gaurko kezka berdina da ere, ondo irakasteko modurik egokiena
aurkitzea da. Hortaz, egunerokoan
aurrera jarraitzeko lan gehiago eskatzen du, krisiak aurre eramateko eta aurre
egiteko lan gehiago hoberena da.
Urte hauetan ez du krisirik nabaritu, ez du nabaritu
aldaketa handirik. Baina gehien kezkatzen zaiona momentu honetan haur batzuen
edukazio falta da, aurretik esan bezala.
Irakasle honek ikastetxearen zuzendaritzan egon da, orain
ez da zuzendaria baina gustatuko litzaioke berriz bertan egotea. Zuzendari izan
zenean oso pozik zegoen, hastean pixka bat urduri baina geroago pasatu
zitzaion. Berak dio zuzendaritzan egon zenean ardura gehiegizkoa zela, ardura
guztia haren gainean zegoelako.
Bestalde, ez da ez aholkularia ezta liburutegiko
arduradun izan, baina momentu honetan edozer egiteko prest dago. Gehien
gustatuko liokeena liburutegiko arduraduna izatea da, ikasleak gehiago
laguntzeko erabiliko zuen eta.
Lanbide guztiak bezala, irakaslea izatea euskarriak edo
alde indartsuak ditu, baina alde ahulak ere. Bere ustez, lanbidean jarraitzeko
alde indartsuena ikasleen erantzun ona da, gustatzen zaio ikasleen galderak
erantzutea eta ikasleak haien arazoekin laguntzea. Beraz, lanbidearen alde
ahulenak, arazoak dituzten ikasleei behar bezalako arreta jartzeko posibilitate
falta da. Denbora dela eta, edota material faltagatik.
Bukatzeko, irakasle honek lanbidean jarraituko duela beti
esan beharra dago, lehen esan dudanez, ez du inoiz pentsatu beste lanbide
batean aritzea.
ALICIA PÉREZ SÁNCHEZ
No hay comentarios:
Publicar un comentario