Igor Miñanak, Haur Hezkuntzan jarduten
duen irakaslea, maisu izatea erabaki zuen umeak eta klaseak ematea gustuko dituelako.
Nahiz eta, hasiera batean irakaskuntza zaila izatea berarentzat (lan gehiegi
egiten ez zuelako eta urduri zegoelako bakarrik sentitzen zela kausa) aurrera
egin zuen.
Jarraian, hasierako kezkak eta
gaur egunekoak bi zutabetan banatuko ditugu:
-Lehenengo kezkak
Ondo egingo dut?
Onartuko naute?
Ondo portatuko dira?
-Gaur egungoak
Non egongo naiz datorren urtean?
Oposaketak egin beharko ditut?
Ordainduko dizkigute ingeleseko
ikasketak?
Igor, zuzendaritzan jardun
zuen ere, idazkari moduan. Gainera, jantoki eta I.K.T arduraduna izan da. Nahiz
eta hasieran estresagarria izan, gero askoz hobeto moldatu zen.
Irakaskuntzan, dakigun moduan,
krisiak egoten ohi dira. Eta Igorrek bizi izan duen krisialdi nagusiena ijito
ikasleekin izan du. Izan ere, ez zuten ikasi nahi.
Lanbide honetan aurrera
segitzeko izan duen bereizgarri inportanteena pazientzia da. Beraz, behin eta
berriro saiatzen da gauzak ondo egiten, eta zalantza guztiak ezin hobeto
argitzen.
Igorren ustez, maisu izatearen
euskarri edo alde indartsuena lanean jarraitzeko, lortutako satisfazinoa eta
haren ikasleak ikasten ari direla ikustea da. Beste alde batetik, gogor edo
zailena mugikortasuna (garraioa) eta ziurgabetasuna da.
Lanbidetik bota eginez gero,
beste lanbide batean aritzea pentsatu egin du Igorrek. Baina, botatzen ez
badute, maisu izaten jarraitzeko gogoak ditu. Oso eroso eta pozik dago-eta.
Gaur egun, lanbidea zaila
ikusten du. Hau da, gero eta gehiago eskatzen ari zaie irakasleei, baina
etxeetan gero eta gutxiago egiten dute gurasoek.
ALBA GONZALEZ MIER
No hay comentarios:
Publicar un comentario