IRAKASLEARI EGINDAKO ELKARRIZKETA

Derrigorrezko bigarren hezkuntzako eta batxilergoko gaztelania eta literaturako irakasle bati eginiko elkarrizketa eskainiko dizuet jarraian.

            Txikitatik maistra izatea erabaki zuen umeekin eta nerabeekin tratatzea gustuko zuelako,beste aldetik, irakaskuntza gustuko zuelako. Orduan, ikasketak bukatu eta gero, CAP-a egitea erabaki zuen eta egiten zuen bitartean deitu zioten eskola batean lan egiteko. Ordutik  lanbide horretan aritzen geratu da.

            Haren hasiera irakasle moduan ez zen txarra izan. Lankideekin harreman ona zuen, lagunak bezalakoak ziren, eta horrek gauzak asko erraztu zituen. Dena den, gogoratzen du haren lehenengo eguna eta dio egun “txarrena” izan zela ikasle guztiak ezagutu behar zituelako oraindik, gainera, 22urterekin hasi zen irakasten eta bere ikasleak 17urte zituzten. Biana gaur egun, urte asko igaro diren arren, kurtsoko lehenengo eguna urteko egun txarrena dela aitortzen du arrazoi horregatik, ikasleak ezagutzen ez dituelako.

            Lehenengo urteetan kezka nagusia irakasgaia nola azal zezakeen zen, dena primeran azalduta eramaten zuen paper batean eta ariketa guztiak ebatziak era ezberdinetan; hau da, dena kontrolpean eramaten zuen. Aldiz, gaur egun gehien kezkatzen zaion afera guztien galderei erantzuna ematea da, nola ahalegindu helburu hori lortzeko.

            Zuzendaritzako taldean parte hartu izan du sekretaritza-ordean. Esperientzia hori ez zuen gustuko izan; alde batetik, ordu asko eman behar direlako horretan; eta bestetik, errespontsabilitate handia suposatzen duelako. Gustuko izan ez zuen beste alderdi bat irteerak antolatzearen kontua izan zen. Bestalde, irakasleen partetik espero ez zituen zenbat jarrera jaso zituen denboraldi hartan, arazoak sortzen dituzten ikasleek ere izan zuten zerikusia esperientzia hori gustuko ez izateko, baina dena dela, hori aurretik espero zuen, irakasleen jarrera ez bezala. Azkenik, gurasoek jarritako oztopoak lana egiterakoan ekintza horretan jardutea zailtzen zuten eta lan horretan jarraitzeko gogoak murriztean ere parte hartu zuten.

            Liburutegiko arduradunaren ardura bete zuen aurreko ikasturtean eskolan bertan, lan interesgarria iruditu zitzaion ikasleek irakurtzeko duten nahia eta nahi hori nola handitzen den denboran zehar ikusten delako. Hala ere, gaur egun liburutegian mugimendu asko egoteak ez du esan nahi hori hazten ari dela, ere eman daiteke krisia dela eta ez dagoelako hainbeste diru liburu berriak erosteko, baina mugimendua irakurtzeko interesa sustatzen ari delako dagoela pentsatzea nahiago du.

            Irakasle honek, zoritxarrez ez ditu krisi asko sufritu, eman dituen urteetan zehar baten bat krisi sufritu ditu. Krisi bat talde jakin batekin bizi izan zuen, irakasle moduan daramatzan urteetatik okerrena izan dela esaten du segurtasun osoz. Ikasleek nahiz eta oso gazteak ez izan umeen antzera jokatzen zuten eta klasean ez zuten arreta handirik jartzen, hori konpontzeko, klase orduetan ikasleekin hitz egiten zuen lasaitasunez nahiz eta eman beharreko guztia ez zezakeen irakatsi; hori dela eta, bere arreta deitu behar izan zuen; kiroleko gaiak lantzen, hau da, haien gustuko gauzei egokitu behar zen. Baita ere, hezitzaile soziala eta haren lagun den gizon bati eskatu zion aholkua, kurtso amaieran bakarrik gutxi batzuk lortu zuten kurtsoz gainditzea.

            Legeak direla eta aldaketa gogor asko egon dira gaiak aldatu behar izan direlako baita horiek azaltzeko orduak ere. Aldaketa hauek irakasleak kontuan hartu gabe egin dira eta beti berandu etorri dira, “atzorako baldin bazen, gaur edo bihar etorriko dira”. Adibidez, oraingo legea, LOMCE, dela eta, pausa bat atzera eman dugu eta guztiok kontuan hartu gabe ezarri da.

            Lanbidearen euskarriak ikasleak direla esan du, haien eboluzioa kurtsoan zehar ikustea edo konparatzea nola hasi ziren eta nola bukatu duten eta zurekin batera hazten direla ikusteak poztasuna eta jarraitzeko nahiak sorrarazten ditu. Bestalde, ikasleak behin ikastetxea utzita bisitan etortzen direnean edo haietaz gogoratzen direla ikusteak ere laneko alde indartsu bat da.

            Lanaren alderdi ahulenak klase bat nola eramatea ez jakitea da, baita administrazioaren trataera, gaizki bazaude alde batera uzten zaituelako. Batzuetan ere energia beharrezkoa da eta pilatzen den nekea nola jaso zaila suerta daiteke. Baina dena dela, beti positiboa izateko beharra dago aurrera jarraitzeko.

            Irakasle moduan eman dituen urteetan inoiz ez du pentsatu beste lanbide batean aritzea.

            Gaur egungo lanbidearen egoera batez ere irakasleak izango direnentzat oso txarra izango da. Haren aburuz, irakasleek jende gaztea behar dute gauza eta metodo berriak ikasteko, proposatzen duena, bi irakasleak orduak partekatzea da, bien artean klaseak emateko, bietatik ikasteko, gazteak esperientzia har dezan eta helduagoa den irakasleak teknologia berriak ikasteko; horretarako, gutxiago kobratuko lukete irakasle “zaharrek” eta berriekin partekatu.

                                                                                                      ALBA GÓMEZ DÍEZ